Nie wiem z czego to wynika, ale mój obecny pokój nauczycielski ma chyba jakieś niesamowite stężenie świntuszenia na metr kwadratowy. czasem, gdy tak sobie przysiądnę na przerwie i posłucham jak obok dyskutuje szacowne grono pedagogiczne to aż się zastanawiam skąd to im się bierze.
Dziś na ten przykład siedzący na wprost mnie w pokoju Konrad stwierdził w rozmowie z koleżanką, dotyczącej skądinąd Wigilii i związanych z nią zwyczajów, "Kaśka, jak myślisz o tym samym, co ja, to straszna świnia jesteś..". Z resztą nie wiem czemu, ale przy naszym stoliku w pokoju (siedzą tam cztery osoby) dyskusja o Wigilii odbywa się cyklicznie od poniedziałku i zawsze kończy się jakąś spoconą aluzją, bo w sumie nie chodzi nawet o temat, a o to, żeby się podroczyć no i jakoś nawiązać.
Jak sobie pomyślę, że to my wychowujemy przyszłe pokolenia...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
2 komentarze:
Nie bardzo rozumiem, dlaczego to akurat Wigilia jest pretekstem do owych "spoconych aluzji" (skądinąd bardzo piękne określenie!) - może pora dla mnie jeszcze za wczesna. Ale - jako że i ja otarłam się kiedyś o świat nauczycielski - tak sobie myślę, że w sumie nauczyciele oglądają np. te same programy TV, korzystają z tego samego internetu i generalnie mają do dyspozycji te same środki komunikacji, co ich uczniowie, a serwowana w nich na co dzień papka niestety mocno wchodzi w psychikę... Przydałoby się jednak, żeby ktoś tutaj był trochę mądrzejszy.
Pozdrawiam wszystkich,
Ciotka Agata z Otwocka
Moje obserwacje są następujące:
Nauczyciele owszem, usiłują wpajać wiedzę swoim uczniom, jednak jako osoby w miarę inteligentne szybko uczą się tez nowych zachowań. I o ile uczniowie z wielkim trudem chwytają wiedzę na temat ułamków, to nauczyciele szybko się uczą, że wszystko się ma kojarzyć. Ma to duże znaczenie na lekcjach w celu tłumienia spoconych myśli podopiecznych ("pałeczka ebonitowa - będą świńskie komentarze), to w pokoju mogą już sobie spokojnie porozwijać umiejętności nabyte od uczniów.
Prześlij komentarz